KΑΛΥΨΩ

 Πέφτουν τα φύλλα μου στο χώμα
 δίχως πόνο        
 σαν τελευταίες σταλαματιές     
 στο στερνοβρόχι .   
 Που ήμουνα η αφορμή στην
 έξαψη της μόνο 
 ήταν γραμμένο στις καρδιάς   
 το πισωπόρτι .                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                   

Χίλιες εικόνες  μα μονάχα
αποκούμπι
κανείς δεν ξέρει πόσα
έχω νοσταλγήσει
σαν τους κουρσάρους που
με ένα μπουκάλι ρούμι
ξερνούν την ώρα τους
στης λογικής τη δύση .              
                                                                                                                                                                                                                                                                                         Χίλιες εικόνες
καμιά τους ένα χάδι
να περιμένω στο λιμάνι
να φανεί
-να ξυριστώ και να
ταξίδευα και πάλι-
πέρα στα πέρατα

ένα λευκό πανί