Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

ΑΣ ΤΟ ΣΚΑΣΟΥΜΕ


            Ας το σκάσουμε ,γιατί όχι .   
            Γεροντοκόρες    
            που αρνήθηκαν της μοίρας το χαμόγελο .
            Χρεωμένες το όνειρο της αιώνιας νεότητας .  
            Με μάτια γελαστά
            μα και πληγές στο απαλό παιδικό δέρμα .  
           Ας το σκάσουμε λοιπόν .
           Μιας και πριν γίνουμε πουλιά χρεοκοπήσαμε    
           κι ας ξεχωρίζαμε το χώρο   
           με αφή νεκρή.

Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Τα πρόσωπα της ζωής μου


Τα πρόσωπα της ζωής μου στην τύχη τα διάλεξα

Για αυτό  έμειναν ανεκπλήρωτες οι μέρες τους…

Ακουμπούσαν σε έκτακτα δρομολόγια

Γι’ αυτό απέτυχαν να νοσταλγήσουν….

Τις πιο ωραίες στιγμές τους τις έζησαν σε βιαστικές διηγήσεις

Γι αυτό δεν μπόρεσαν να υπερασπιστούν ούτε την πιο μικρή φλόγα…

Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

ΜΟΝΟΠΑΤΙ

Πως κοιμάται ο έλεγχος  
 με νανούρισμα σα χιόνι ,
 με ένα κρύο παράξενο 
 πως αφήνει το τιμόνι .
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         Οι ώρες του αινίγματα 
 άλογα  αναμετριούνται 
σε μια γωνιά παράμερη 
πάθη που χασμουριούνται .  
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                Μία νύχτα αχόρταγη  
σβήστηκα από τον χάρτη ,
δίχως στέμμα και στρατό 
κίνησα στο μονοπάτι .
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         Χώμα ,βελανιδόφυλλα  
είχα ραμμένα στο μαντήλι 
με της μάνας την ευχή 
΄΄Γιόκα μου καλό ταξίδι , 
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                   να ΄χεις δέσμιους οιωνούς 
να γυρνάς και να ξεφεύγεις  
προσκεφάλι μυστικά 
τα αγγανθόνειρα να παίρνεις 
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                Πέλαγος και συννεφιά 
σα σκυλιά να γονατίζεις 
να αψηφάς τον ουρανό 
σαν παντιέρα να ανεμίζεις .    
                                                                                                                                                                                                                                                                                            Κι όταν φεύγει η νυχτιά 
να τις κόβεις δυο πλεξούδες   
απ΄ της κάπας τη γωνιά  
που υφαίνουν πεταλούδες 
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  με χαχανοτράγουδα 
που τα ακούς και δε σαλεύεις 
τη ρωγμή στο χάραμα 
αν δεν ξέρεις να γυρεύεις’’ .

Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

υπαρχω

υπαρχω θα πει συγχνωτιζομαι..
θα πει απλωνω το χερι μου
μεχρι εξαρθρωσης για να αγγιξω τον ωμο σου..
θα πει σηκωνομαι στις μυτες των ποδιων μου
για να δω πανω απ την πλατη σου αντιγραφοντας
οσο μπορω τον τροπο με τον οποιο βλεπεις εσυ τον κοσμο..
υπαρχω θα πει πεφτω κατω
μα ξαναστεκομαι με ενα γλυκο τρεμουλο στα γονατα μου...
μονο και μονο για να πνιξω με το γελιο μου αυτον που με εριξε..
υπαρχω θα πει σε κοιτω γαργαρα ,λαγαρα
κι οταν οι ματιες μας συγκρουονται ,
για ενα μαγικο δευτερολεπτο,
το οστικο κυμα ειναι μεγαλυτερο 1000000 πυρηνικων κεφαλων..
υπαρχω θα πει να χαιρεσαι οταν σε κοιτα με μισο ματι η καθε εξουσια ..
υπαρχω θα πει να μπορεις να μυρισεις το φεγγαρι
και να το αγαπησεις οπως το αγαπησε ο Λορκα..
υπαρχω θα πει πως μπορω να συμετεχω ακομα
στο αγαπημενο μου παραμυθι ,
εκεινο με τους καλικατζαρους και το δεντρο της ζωης
 ή να ταξιδευω πανω σε ενα καρουζικο φυλλο που πεφτει..
υπαρχω θα πει πως διατηρεις ολακερο το δικαιωμα
 να λες και να σου ΛΕΝΕ σε σκεφτομαι..σ αγαπω..μου λειπεις..να προσεχεις....

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

ΟΜΗΡΟΣ

  Ήταν το φρεσκοξυρισμένο πρόσωπο 
  του θανάτου,
  το σκελετωμένο χέρι της μοίρας , 
 αυτό που με έκανε να ερωτευτώ την ώχρα ;
 Να γίνω όμηρος της πανσέληνου ,
 δένοντας πρόχειρα τη ζωή μου σε ένα κυπαρίσσι .  
 Ή μήπως ήταν τα βράδια ;  
 Πόση ντροπή ,    
 πόση ανέχεια . 
 Πες μου πως είναι να πνίγεσαι 
 σε μια πρησμένη φλέβα ;  
 Μικρή μου βασίλισσα των μεταμεσονύκτιων ασθενοφόρων .

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΤΡΕΛΟΥ

Κει που προσευχεται τρελος
κανενας δε ζυγωνει
κοκκινο συνεφο ξυπνα
κι αρια τον κουκουλωνει

σφιγγει τα δοντια στο σταυρο
ενα ονομα αλαλαζει
και το χορταρι που πατα
προστυχα μυρμηγγιαζει

''ελα γαλερα παρε με
σα σβησουνε οι φαροι
σου στρωσα δρομο γιασεμια
ελα χωρις φεγγαρι

ελα δεν εχω απαντοχη
λιονταρι ειμαι και φιδι
και στον καθρεφτη σαν κοιτω
στο βλεμμα εχω στολιδι

κεινη που με ξαγγιλωσε
που με εβαλε στα πλατια
κοκκινα που εχει τα μαλια
και πρασινα τα ματια

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

ΤΟ ΛΑΘΟΣ

το λαθος ειναι το καλοπιασμα του μισεμου....
ειναι η αληθεια πριν γερασει...
εχει χρωμα μπλε σκουρο...
γευση πικρας και αλμυρας και ψελιζεται...
ειναι η καινουργια φορεσια της λαμπρης...
αλλα και πεσμενο σταχι στο χωματοδρομο...
ειναι κοριτσι δροσερο...
αλλα και γρια γανωμενη...
ενα συνεχομενο αποχαιρετηστηριο φιλι...
ενα συνεχομενο γεια....
ενα συνεχομενο θα τα ξαναπουμε....
σπαει το χρονο σε μικρα θαυματα...
ειναι αγραφο χαρτι και ανορθογραφο...
ποτε δεν εμαθα κατι απ το λαθος....
ισως γιατι δεν εκατσα ποτε να πιω καφε μαζι του...