με νανούρισμα σα χιόνι ,
με ένα κρύο παράξενο
πως αφήνει το τιμόνι .
Οι ώρες του αινίγματα
άλογα αναμετριούνται
σε μια γωνιά παράμερη
πάθη που χασμουριούνται .
Μία νύχτα αχόρταγη
σβήστηκα από τον χάρτη ,
δίχως στέμμα και στρατό
κίνησα στο μονοπάτι .
Χώμα ,βελανιδόφυλλα
είχα ραμμένα στο μαντήλι
με της μάνας την ευχή
΄΄Γιόκα μου καλό ταξίδι ,
να ΄χεις δέσμιους οιωνούς
να γυρνάς και να ξεφεύγεις
προσκεφάλι μυστικά
τα αγγανθόνειρα να παίρνεις
Πέλαγος και συννεφιά
σα σκυλιά να γονατίζεις
να αψηφάς τον ουρανό
σαν παντιέρα να ανεμίζεις .
Κι όταν φεύγει η νυχτιά
να τις κόβεις δυο πλεξούδες
απ΄ της κάπας τη γωνιά
που υφαίνουν πεταλούδες
με χαχανοτράγουδα
που τα ακούς και δε σαλεύεις
τη ρωγμή στο χάραμα
αν δεν ξέρεις να γυρεύεις’’ .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου