Είχα τον κόσμο
είχα την χαραυγή.
Το δέρμα μου άλλαζα
στα βράχια του πελάγου .
Ρίγος και πόνος
κάθε μικρή χαρά
άμμος κυλούσαν
μέσα από τα δάκτυλα μου .
Είχα τη φλόγα
βογκούσα σα σκυλί
με την πανσέληνο
στοιχειό και αρχιδαιμόνιο.
Γράμματα ,λέξεις
σαν το θολό νερό
στον πυρετό μου
ρίχναν κι άλλο κι άλλο πόνο . Κι ήμουν παλιάτσος
στο κάθε καπηλειό
κάθε γυναίκα μου
ήταν νύφη του θανάτου .
Σαν μπαλαρίνα
χόρευε γύρω μου κουτσά
σαν φτηνοάρωμα
πάνω στα μαύρα τα παλτά μου
είχα την χαραυγή.
Το δέρμα μου άλλαζα
στα βράχια του πελάγου .
Ρίγος και πόνος
κάθε μικρή χαρά
άμμος κυλούσαν
μέσα από τα δάκτυλα μου .
Είχα τη φλόγα
βογκούσα σα σκυλί
με την πανσέληνο
στοιχειό και αρχιδαιμόνιο.
Γράμματα ,λέξεις
σαν το θολό νερό
στον πυρετό μου
ρίχναν κι άλλο κι άλλο πόνο . Κι ήμουν παλιάτσος
στο κάθε καπηλειό
κάθε γυναίκα μου
ήταν νύφη του θανάτου .
Σαν μπαλαρίνα
χόρευε γύρω μου κουτσά
σαν φτηνοάρωμα
πάνω στα μαύρα τα παλτά μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου