Γεράσανε

 Γεράσανε οι νεράιδες στα παραμύθια μου
     έμειναν παρθένες πιστές στον κρυφό λήθαργο τους .
     Κάποτε ερχόταν καβάλα στο πιο άσπρο σύννεφο .
     Γεράσανε οι πρίγκιπες στα παραμύθια μου ,
     παραπατάνε σαν ανάπηροι μέθυσοι .
     Κάποτε έσχιζαν τη μιζέρια με ένα γέλιο.
     Γεράσανε και οι έρωτες στα παραμύθια μου ,
     δε βγάζουν φύλλα μήτε καρπίζουν .
     Κάποτε χλεύαζαν τον κεραυνό που τώρα περιμένουν να τους λυτρώσει.
     Μονάχα αυτή μένει ,κάστρο απόρθητο ,
     σε μια άκρη του μυαλού σαν παγωμένο χιόνι .
     Να μου θυμίζει την ισόβια καταδίκη μου .
    Να με σκοτώνει και μετά να με ανασταίνει.